مقدمه: حافظه کاری نقش تعیین کننده ای در فرآیندهای شناختی سطح بالا مانند استدلال، حل مسیله، هوش و درک زبانی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی کیفیت حافظه کاری در رابطه ی بین عادات خواب و ظرفیت حافظه کاری کودکان بود. روش کار: طرح پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1396-1395 در مراکز خلاقیت و مهدکودک های منطقه یک شهر تهران بودند. نمونه ی پژوهش حاضر 60 کودک که به شیوه ی در دسترس انتخاب و مقیاس هوش وکسلر کودکان و آزمون وکسلر کودکان پیش دبستانی بر روی آن ها اجرا و مقیاس سنجش عادات خواب کودکان اونز، اسپیریتو و همکاران توسط مادران آن ها تکمیل شد. از نرم افزارهای 22SPSS و8, 54 Lisrel و از روش های همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: یافته ها نشان داد مسیر ساختاری مستقیم مشکل عادات خواب، مشکل رفتار خواب، مشکل بیدار شدن شبانگاهی، مشکل خواب روزانه به جز مشکل بیدار شدن صبحگاهی بر کیفیت حافظه کاری معنی دار بود. مسیر ساختاری مستقیم مشکل عادات خواب و مشکل بیدار شدن صبحگاهی بر کمیت حافظه کاری معنی دار بود، اما مسیر مشکل رفتار خواب، مشکل بیدار شدن شبانگاهی و مشکل خواب روزانه بر کمیت حافظه کاری معنی دار نبود. بررسی مسیرهای غیر مستقیم نشان داد که مشکل عادات خواب به صورت غیر مستقیم با میانجیگری کیفیت حافظه کاری بر کمیت حافظه کاری اثر داشت. نتیجه گیری: به کمیت و کیفیت خواب کودکان به منظور ارتقای کارکردهای شناختی مخصوصا حافظه کاری باید توجه داشت.